Sessizlik aramızda ağlarını daha tam örememişken hayranlıkla fısıldadı, "Kokun." Kısılan gözlerimi aralayarak ona bakmaya devam ettiğimde, gözlerinin usulca kapandığını gördüm. "Sadece kahve, kitap ve yağmur sonrası toprak kokusunu sevdiğimi sanırdım." Nefeslerimin hızlanmaya başladığını hissedebiliyordum. "Bir yenisini daha ekledim o listeye, hatta en güzelini." Fazla söze gerek yoktu, ihtiyacım olan şeyi biliyordum. Burası benim ruh çıkmazım, burada ölmek yada yaşamak yok. Burada sürünmek var. Kapak tasarımı designknights' a aittir.Todos los derechos reservados
1 parte