Ben artık ruhsuzluğu taşıyamayacak kadar güçsüzleşmiştim; zemheri gözlerde titreyerek çözünmüş, soğuğunda yanmıştım. Ruhsuzluğumu söküp alırken, güçsüzlüğü aşılamıştı damarlarıma ve bana hayatımın en berbat anını hediye etmişti O. Lakabının hakkını verip, donarken yanmama vesile olmuştu!..
***
Annesine bağlı bir kız. Dışlanarak yaşayamadığı çocukluğunun verdiği hırçınlık, yabanilik.
Annesi anlatmak istemedi, onlarda sormadılar; üzülür, kırılır diye.
Babaları var mıydı, yok muydu; bir hatanın mı çocuklarıydılar, yoksa başı dik bir babanın yetimlerimi asla bilmediler. Tek bildikleri hakkında hiçbir şey bilmedikleri.
-Ağlama annem bir daha asla.
dedi küçük kız annesinin göz yaşlarını silerken.
-Kızım o yüzden değil. Ben Ali'yide seni de böyle üzdüğüm için...
-Hayır, hayır anne biz bir daha hiç ağlamayız, yeter ki sen de ağlama. N'olur.
Ve o gün edilmiş bir yemin. 'Bir daha asla ağlamayacağım, bir daha Ali' nin de ağlamasına asla izin vermeyeceğim.' Sessiz bir yemin.
Azra, güçsüz ve savunmasız olduğu tek anı rüyalarında yaşayan kız..
Rüyaların yön verdiği bir hikayeye hoş geldinizz...
Kitaba başlama: ...06.2017
İlk yayımlama: 18.06.2018
Kapak: Bernackl55