İstanbul Beyfendisi

"Şu asalete bakar mısınız? Tam bir İstanbul Beyfendisi." Kadına bakıp gülümsedim. Ulaş'tan mı bahsediyordu? Bizim Ulaş? Bu gülümseme kahkaha atacağım kendimi zor tutuyorum gülümsemesiydi.

"Seninki geliyor." Mavi'nin işaret ettiği tarafa baktım. Bartu salondan içeri girdikten sonra durdu. Ceketinin düğmesini ilikledikten sonra kollarını ileri uzatarak ceketim bileklerini geriye çekti. Son olarak beni kalpten götürecek o hareketi yaptı, on sekiz yıldır kıvırcık mı dalgalı mı olduğunu çözemediğim saçlarını karıştırdı.

"Ağzını kapat istersen kardeşimin namusuna göz dikmiş gibi bakıyorsun." Berfu'nun söyledikleri üzerine ben hariç herkea güldü.

"Komik değildi." Diye mırıldanarak önüme döndüm. Çocuk baştan aşağı karizma! Ben ne yapabilirim?