Komiser Filozof

Dedesi Kore Savaş'ında ölmüş veya gazi ünvanı almış birçok insan vardır.Sonuçta bir dönem Kore'deki savaşa belirli, belirsiz katılmışlığımız olmuştu.Benim dedemin hikayesi ise biraz farklı.Kendisi yıllar önce Türkiye'de işsizlik sıkıntısı çektiği için Amerikan Rüyasına kanıp kaçak yollarla Amerika'ya giriş yaptıktan bir müddet sonra şansı kısa süreliğine yaver gitmiş ve vatandaşlık da kazanmış.Sonra ne mi olmuş.Hani şu boy boy filmleri olan Vietnam Savaş'ı patlak vermiş.Dedemi de yollamışlar cepheye.Bu dedemin hikayesi.
Benim hikayem mi?Benim hikayem basit.İstanbul Üniversitesi, felsefe bölümü mezunuyum.İş bulamayınca kpss'ye girip üç bin kişilik kontejyanı olan komiser yardımcısı alımında başarılı bir sıralamayla taktım omzuma yıldızcığı.Sonra da cinayet büro.
Dedemin bana verdiği nasihat niteliğindeki sözlerini asla unutmam: "Binlerce ölü beden gördüm torunum fakat ne canlı ne de cansız makyajsız hiçbir kadına rastlamadım.Kadınlar torunum, kadınlar...Bu dünyada onlar için yaşadım ve en büyük savaşımı onlar için verdim.Vietnam mı?Pehhhh"