KARANLIK KIZ

Daha henüz üç günlük göbek bağı bile düşmemiş, adı sanı olmayan bir bebekken 1998 şubatının 27 sinde koyulmuşum karanlık, soğuk sokaktaki çöp konteynerine atılmış kartonların üzerine çöp olarak.

Hayatı kendim öğrendim.
Ölüm hakkında anlatılan hiç bir şey beni tatmin etmedi.
Bu gün ölümü de kendim öğreneceğim.

Esen hafif rüzgar tenime deydiğinde irkilip bir adım geriledim son bir nefes alıp çıktığım binadan aşağı baktım. bütün cesaretimle ayağımı boşluğa atıp bedenimi saldım boşluğa.
Ölümü öğrenmek için...
Gerçek beni bulmak ve ona kavuşmak için...