Ben babamın Şeker Kız Candy'siydim. Ellerimi sıkıca tutar, yürürken gururlanırdım, kendimi o kadar çok güvende hissederdim ki, ''Işte bu benim babam!'' derdim. Hayır! Ellerimi bırakma diyemedim! O el hep tutunacak sanmıştım, yanıldım. Beni bir gün bırakacağı aklımın ucundan geçmemişti..All Rights Reserved