sessiz ÇIĞLIK (TAMAMLANDI)

Yine sessiz akşamımda, bir sen varsın, bir de ben var inleyen yüreğimde. Yıkılan kalbime "böyle olmalıydı sevdiğim "diyordu her defasında. "Sevdiğim"kelimesine takılmış bir umutla çirpiniyordum delicesine. Neydi sebep? anlamadan kahreden yalanlarda boguluyordum. Ben sevgiyi, aşkı sonuna kadar iliklerimde yaşıyorken neydi ayrılık sebebi? ... anlatamiyordum kendime neydi böyle olması gereken?. Sessiz gecemde kendimle didisirken çaresizce bir hata arıyordum . Ve yine bir telefon sesi. Arayan o ... Madem biten bir aşktı bizimkisi neden ariyordu bu saatte? Neden rahat bırakmaz kanayan kalbimi?
-" Sevdigim" hala ağlıyor musun ? Çok üzülüyorum, aklımdan çıkmıyorsun. Seni seviyorum, unutacaksin ve yepyeni bir hayata başlayacaksin. Bu günlere bakıp sadece küçük bir tebessüm edeceksin. Diyordu.
" Sen olmalıydin yanımda. Aciyla bulanmis hayatıma bir kaşık zehir de sen atmamaliydin".Dayanamiyordum, kapattım telefonu yine hickiriklara boğulan bir ben ve onun içimi huzurlu bir acıyla dolduran titrek sesi kaldı geriye.