Σκεφτόμουν να γράψω μια ιστορία, μια ιστορία βγαλμένη από την ζωή. Αλλά έπειτα σκέφτηκα πως δεν μπορώ να γράψω μια ιστορία που να βγάζει λογική με τόσες σκέψεις που τριγυρνάνε στο μυαλό μου.. Θεώρησα λοιπόν καλύτερο να γράψω αυτές τις σκέψεις. Αυτό λοιπόν είναι το "Night thoughts", κυριολεκτικά δηλαδή night thoughts. Κάθε κεφάλαιο θα είναι κάποιες σκέψεις που κάνω, συγκεκριμένα το βράδυ, κάποιες σκέψεις και συναισθήματα που πολλοί τα νιώθουν και τα σκέφτονται. Ίσως με το να τα γράφω, κάποιος να βοηθηθεί, ίσως να με βοηθήσει και μένα την ίδια! Γενικά πιστεύω πως το να διαβάζεις τις σκέψεις και τα συναισθήματα του άλλου και να βλέπεις ότι δεν είσαι ο μόνος, είναι ίσως μια μικρή ελπίδα, μια αχτίδα σε αυτό το σκοτάδι της ζωής. Από την άλλη ίσως αρκετούς από εσάς να σας μελαγχολήσουν, ίσως όμως και πάλι να σας κάνουν να αλλάξετε τον τρόπο σκέψης σας. Anyway, πολλά είπα, αυτό που θέλω είναι απλώς να σας κάνει να νιώσετε κάτι, να σας αγγίξει.
"Κλείσε τα μάτια σου" μου λέει στο άσχετο και πλέον ήρεμος. Προσπαθώ να χαλαρώσω τις ανάσες μου από την ένταση της στιγμής.
"Τι;" τον ρωτάω στην προσπάθεια μου να καταλάβω γιατί μου ζητάει κάτι τέτοιο.
"Κλείσε τα μάτια σου, Άντα" επαναλαμβάνει σοβαρός και ξεφύσαω.Κάνω αυτό που λέει και σταυρώνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.
"Ωραία, τα έκλεισα. Τώρα;" τον ρωτάω τσιτωμένη χωρίς τα νεύρα που είχα να μου έχουν περάσει. Νιώθω την ανάσα του υπερβολικά κοντά στο πρόσωπο μου και τα χείλη του σχεδόν ακουμπούν τα δικά μου.
"Τι κάνεις Στέφανε;" αναφωνώ μόλις τα χέρια του μετακινουνται στην μέση μου.
" Σςς, σκάσε και φίλα με"
DON'T COPY THE STORY