Trylogia Pustki : Czwarte Oko

Jest to pierwsza część z cyklu Pustki, który swego czasu zajmował większość mojego życia. Podejście drugie do Czwartego Oka wydaje się cięższe, ale z każdym słowem odczuwam satysfakcję - kiedyś książka ta była całkowicie gotowa, jednak utraciłem jej surowy zapis. Naszkicowanie charakterów, wydarzeń - wszystko zajmuje znów sporo czasu.
Azrael wraz z bratem Azazelem, nie przejmując się dzielącymi ich granicami wspólnie nawiedzają Ziemię, trenując opętania. Anioł i Demon wspominają stare czasy, snują historie sprzed Genesis i dyskutują o planie piekielnego władcy Baphometa. Zamierza on stworzyć antywersję Boga, Czwarte oko, które jako brakujący fragment Oka Opatrzności pozwoli odebrac Panu jego siłę. Okazuje się jednak, iż oprócz Baphometa działanie takie podjął pewien nastoletni chłopak z Polski, który sam tytuuje siebie Wędrowcem, a w Boskiej Potędze doszukuje się powrotu do ukochanej. Los spotyka go z astralnymi braćmi, którzy w niespodziewanych okolicznosciach stają się jego niewolnikami i przyjaciółmi.