Ailemi kaybettiğim günden sonra hayatıma alışmak çok zordu. Bununla başa çıkayım derken ardı arkası kesilmeyen kötü olay ve aksilik, peşimi bırakmaz olmuştu. İstanbula taşındığım gün bir çok engelle de tanışmak zorunda kalmıştım. Burada azda olsa arkadaşım oldu tuttuğum ev idare ederde olsa bana yeterdi. Hayatıma alışmak sandığımdan daha kolay gelmişti. Taaki hayatımda olan davetsiz misafire kadar.. " Aslında Sana o kadar yakınım ki sen aptal bunu anlamıyorsun." "Kes sesini tamam mı? Bunların hepsi geçecek herkesten bunun hesabını soracağım ." "Bundan sonra birtek benimle vakit geçirebilirsin , sadece ben olabilirim hayatında. Senin hayatına girecek insanı yakarım sende bunu bil." "Bu zamana kadar yaşadığım zorluklar sadece çeyreğiymiş. Allah kahretsin öyle bir beladayım ki çıkamıyorum!" "HAYATINA SESSİZCE GİREN BİRİNE NE KADAR GÜVENEBİLİRSİN?" Tüm Hakları Saklıdır . ®