Unexpectedly Yours

PROLOGUE:

"Zet!! Please makinig ka muna sa akin!!" Humahabol na umiiyak kay Zet.
"Ano pa ba ang gusto mo? Sinaktan mo na ako, nakuha mo na ang gusto mo..Tapos na kaya tumigil ka na !!" sabay tulak at lumayo sa kanya. "Ano!! ANONG SASABIHIN MO JACK ..KASI DUROG NA DUROG NA TONG PUSO KO KAYA PLEASE LANG" nakapikit na singhal ko sa kanya na patuloy ang pagtulo ng luha.

"Zet mahal kit~" *PAK!!" hindi ko siya pinatapos magsalita at malakas ko siyang sinampal na nanginginig ang kamay dahil sa galit, "Mahal? huh..alam mo ba talaga ang salitang mahal Jack?" tanong ko rito , "Zet.." tawag nito sakin.." Tama na Jack paulit ulit na akong nasasaktan maawa ka naman sakin, kasi ako awang awa na ako sa sarili ko..Huwag mo na ulit akong lalapitan .." magsasalita pa sana ito ngunit inunahan ko na, "At simula bukas magpanggap nalang tayo na hindi natin kilala ang isat-isa..paalam."

Tumakbo ako dahil sa sakit , isa akong tanga bakit hindi ko man lang naisip na mangyayari to!! Ang sakit sakit bakit siya pa?? Minahal ko siya... Bakit Jack? Napaluhod ako ng makalayo ako sakanya at doon humagolgol ng iyak.

"Zet mahal kita ..mahal na mahal patawad.." nakaluhod na bangit ko dahil nanghihina ang buong sistema ko dahil sa huling sinabi niya, tinatanaw ko ang bulto ng babaeng nasaktan ko ng subra subra.

Hanggang saan aabot ang pagmamahal ng dalawang taong nasasaktan at nahihirapan?
Oh baka naman tadhana na mismo ang gagawa ng paraan upang bumalik ang dating pagiibigan.