Once upon a time may na meet akong isang babae. Kung idedescribe ko siya like mga characteristics niya. Ito lang ang masasabi ko ang panget niya kulot ang buhok, weird ang fashion sense, ang ingay-ingay, malandi pero sexy in fairness body lang niya ang maganda pero facial features ang panget. In other words hipon siya sa paningin ko. Hindi ko nga alam kung bakit may mga lalaking nagkagusto dito actually dalawang lalaki ang nagkagusto sa kanya at pangatlo na ako. Weird di ba kanina lang nilalait ko siya, ngayon mahal ko na? Ito ang naging epekto ng babaeng ito sa akin. Parang ginayuma yata ako. Hindi ko nga alam kung bakit, kailan basta bigla na lang nangyari. I fall in love with her, ang taong kinaiinisan ko, ang taong may personality na hate na hate ko. pero sa tingin niyo maipagtatapat ko ba ang feelings ko sa kanya? knowing I have this prejudices about her? at kung nakapagtapat na ako ng aking nararamdaman Would she love me return? did I mention that she is an NBSB? parang hindi pa ano. Yes, mag 18 yrs.old siya and still an NBSB. Sa tingin ninyo who would be that lucky guy who would become her boyfriend? I hope I would be that guy.... (>_____<).
Alam kung gusto ninyo malaman kung ano ang magiging ending ng lovestory kong ito, Kaya subay-subayan ang lovestory ko sa " Ang Lovestory ng NBSB"
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.