Ay ve Gece

"Gece, sen benim karanlığımsın ve kimseyle aydınlanamassın!"

~~

"Ben papatyaları severim. Mezarını papatyalarla süsledim. Sessiz ol, o papatyaları sevmez. Mezarına papatya ektiğimi duyarsa kızar." dedim göz yaşlarımın arasından. Sözcüklerimin arkasına, suçunun açığa çıkmasından korkan bir kız çocuğu saklanıyordu.

~~

"O ölmedi!" diye bağırdım gözlerimde biriken yaşların düşmeye başlamasıyla. "O ölmedi, beni bırakıp gitmez!!" diye bağırıp göz yaşlarımı serbest bıraktım. "O, beni bırakmaz" diye tekrar ediyordum sanki kendimi buna inandırmaya çalışırmışcasına "O, beni bırakmaz" diye ruhuma doğru fısıldadım.

~~

"Okyanus!" diye bağırdım ardından ama beni duymuyordu. Belki duymak istemiyordu. "Okyanus!" diye bir kez daha bağırdım ama nafile. "Seni seviyorum, Okyanus. Lanet olsun ki sana aşığım!!" diye bağırdım bir kez daha. Göz pınarlarım acımaya başlamıştı. "Beni bırakma!" dedim akmaya başlayan göz yaşlarımla ama o gözden kaybolmuştu bile...

~~~