ANSIZIN

Bir çığlık sesi.

Kulaklarım feryat ederek tıkanıyor.

Kirpiklerim titreyerek aralıyorum gözlerimi.

Korkuyorum.

Kalbim yerinde durmaksızın atıyor.

Ayaklanıyorum.

Bacaklarımın mecali yok bir adım atmaya.

Yine de yürüyorum.

Bir bıçak yarası.

Annemin tam kalbinin üzerinde.

Umutlarım ışıklarını söndürmeye başlıyor.

Ruhum çatırdıyor.

Biraz daha yana kayıyor gözlerim.

Babamın boynunda bir kesik, oluk oluk kan akıyor.

Kanı çekilmiş, soğuk elimi kendi boğazıma götürüyorum.

Ruhumun çatlakları arasından kanlar yeşeriyor.

Acım kalbimde henüz alevken telaşla koşuyorum.

Bir umut parlıyor, karanlık zihnimde.

Bomboş bir yatak.

Umudum ışığını söndürüyor.

Ruhum sonsuz karanlığa karışarak, terk ediyor bedenimi.

Umudum, kardeşim huzurla uyuduğu yatakta yok.

Yaşıyorsun.

Ama bu daha önce ölmediğin anlamına gelmiyor.

|•••|