Bu gün, yanlızlığıma bir kadeh daha kaldırmış bulunmaktaydım. Canım acıyormuydu, hayır. Üzülüyormuydum? Bir parça üzülmediğime dair yemin edebilirim. Gerçi beni bundan sonra kimler isterdi? Oda vardı değilmi. Gotik görünümüm beni ürkütücü kılıyordu. Siyah Saçımın arasındaki mor ve fil dişine boyanmış şeritler, göz etrafımı çevreldeiğim siyah göz kalemi ile, Artık özgüvenli bir kız gibi hissetmiyordum kendimi. Göz etrafıma çevrelediğim göz kalemi ve sürdüğüm koyu mor tonlarındaki rujla, artık kendimi paylançolara benzetiyor, kendimden utanmaya başlıyordum. Yardıma bir desteğe ihtiyacım vardı belkide sadece kabullenemiyorum yada kabullenmek isteyip buna engel oluyordum. Korkuyordum, üşüyordum. Evet birisinin umrumdaydıAll Rights Reserved
1 part