"Bırak Beni.."
"Nefes.. Nef-"
"Bırak! Sana Bıraaak dedim!!"
"Hayır.. Anlamıyormusun! Bırakamam Yardıma ihtiyacım var.."
Bileğimdeki Elleri yavaşça gevşerken, beni bırakıp yere yığıldı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Arkamı dönüp koşmaya başlasam ondan kurtulabilirmiydim? Kaçabilirimiydim?
"Nefes.." Gözleri kapalıydı ama yüzü bana dönükdü. Acaba Gözkapakları hafif aralıkdı da beni izliyor olabilirmiydi? Ağzında birşey geveliyordu ama tam anlaşılmıyordu.
"Ben.." deyip sustu. Ne demek istediğini bir türlü anlamıyordum. Bir kaç saniye sonra dayanamayıp hafifçe ona doğru eğildim.
Aniden gözlerini açıp kolumdan sıkıca tutup da kendisine çekmesi bir oldu. Çok korkuyordum. Nefesinin yüzüme dokunuşu içimi ürpertiyordu. Ben nasıl böyle birisini sevebilmiştim ki?
Sesi etrafta yankılanıyordu. O kadar korkunç hissettiriyordu ki, kulak zarımı patlatabileçek kadar iğrenç bir etki yaratıyordu...
"Yalvarırım bana yardım et.."