Kaçış Değil Kurtuluş

Lanetli bir hapishanede gibiydim, şu zamana kadar kendime verdiğim zararların haddi hesabı yoktu. Üvey bir baba ile aynı evde kalmaktan başka ne bu kadar acıtabilirdi ki bir genç kızın canını. Baba bile denemezdi o herife , şeytan olsa bu derece kötü olamazdı. Zaman geçtikçe çığlıklarım artmış fakat duyanlar azalmıştı. Dayanamıyordum , aklıma koyduğum plan son çaremdi. Eğer yakalanırsam sonum olurdu herhalde ama yakalanmayacağıma da emin gibiydik çünkü beni kurtarmaya gelen o vardı. İşte sanırım hayattaki tüm şansımı o an kullanmıştım ...