SON VEDA

bana sevmek mi, sevilmek mi diye sorsalar onun beni sevmesi derim. birini severiz. belki de aşık oluruz. ama sonunu hiç düşünmeyiz. aşk ya hani bu? insanı sarhoş eder. normalde asla yapmam dediğiniz ne varsa öyle bir yaptırır ki kendinizden uzaklaşırsınız. sonra yorulduğunuzu iki kişilik sevmekten tükendiğinizi iliklerinize kadar hissedersiniz. ama ona ulaşmak vasıtasıyla yaptığınız hiç bir şeyden de pişman olmazsınız. sonra duraksarsınız. noldu bana? ben nasıl bu kadar değiştim? diye kendinizi sorgularsınız. defalarca veda edersiniz sevdiğinize. en acısı da bunun hiç birinden haberi olmaz ki onun. siz ağlarken o güler. siz tükenirken o başkalarına nefes olur. ve o sizin onu sevdiğinizi sadece bilir. bunu ona hissettirmenize izin vermez. iki günlük sevdalara koşar. sonra dersiniz ki içinizden bitmeli artık onun bendeki yeri ve sevgisi. aksine aşk ya bu hani. zehirler. günden güne size eziyet ede ede daha da bağlanırsınız. onun size hiç gelmeden gidişine bile aşık olursunuz. hatta onu özlemeyi bile alışkanlık haline getirirsiniz. ama nolursa olsun herşeyin bir sonu vardır. bize çıkmaz sokak olan o vedaların bile. İŞTE SON VEDA SİZLERLE......