Kim kaçabilmiş ki geçmişinden?
Bir yanda çok kırılgan, bir o kadar da güçlü, zarif bir kız çocuğu GECE AKIN. Diğer yanda da sert, bir o kadar da düşünceli, yakışıklı bir mafya BULUT IŞIK TURNA. Aile sevgisinden mahrum bu iki ruhun ve onları bekleyen geçmişin acımasız gerçekleri, yalan gelecekleri. Peki sevgi bütün gerçeklerin üstesinden gelebilir mi? Yada SEVGİ'mi insanı yönetir? NEFRET'mi?
"Biz virgül ve nokta gibiyiz, iki zıt işaret. Biri o cümleye devam etme şansı verirken diğeri o cümlenin sonu oluyor. Yani biri başlangıç ken diğeri son, !" dedi sessizce. Nefesi önce yüzüme çarparken usulca tüm bedenimde gezinmişti sanki. Evet biz iki zıt kutuptuk o son iken ben başlangıçtım, yeni bir cümlenin başlangıcı! Ona doğru bir adım daha atarak aramızdaki mesafeyi kapatıp sessizce "o zaman ben o cümleye virgülü koyayım, sen noktayı koy, sonumuz birlikte olsun" diye mırıldandım.
***
"Eğer nokta cümlenin sonunu getiriyorsa, virgül ne işe yarıyordu peki."
***
"Yaşayan bir bedenin içindeki, ölü bir ruhun hikayesi VİRGÜL' "
***
Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :)
"Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu.
"Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun."
Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi.
Başlangıç: 12 Haziran 2022