"Sana diyorum! Bir şey demiyorsan ben içeri gidiyorum." Onu doğru düzgün duymuyordum bile. Sadece dudaklarına kilitlenmiştim. "Ne bakıyorsun öyle?" Daha fazla dayanamamıştım. Onu belinden tutup kendine çektim ve dikkatimi dağıtıp duran bordo dudaklarını, dudaklarımla birleştirdim. İlk bir süre hareketsiz kaldı. O hareketsiz kalınca hafif bir sinir hissettim ve daha çok öpmeye başladım. Tam karşılık verecek gibi olduğu an belindeki elimi hafiflettim. O an kendini geri çekti ve yanağıma tokat attı. Sağ yanağım cidden acıyordu. "İlk öpücüğümdü... Nasıl cürret edersin?!" "Ben... Özür dilerim. Dikkatimi dağıtıyorlardı." ~~~~~~~~ [Fırsatlar değerlendirilmez, yaratılır. Ama bazı fırsatlar tesadüfen oluşur. Tesadüflerin fırsata dönüştüğü bir aşk...] Bir miktar texting içerir. [Fikir: 14 Şubat 2018 İlk yazış: 10 Mayıs 2018 İlk yayın: 1 Haziran 2018 Güncelleme: 15 Şubat 2020 Son yayın: ---] Tüm hakları Jungkook'un dövmelerinde saklıdır :)All Rights Reserved