Göz kapaklarımın ağırlığı beni rahatsız ettiğinde gözlerimi çalışıyordum. Gözlerim o kadar çok acıyordu ki açmak için zorluyordum kendimi. Nerede olduğumu anlayamadığım bir yerdeydim. Vücudumun altında deri koltuk vardı. Üstümde ince bir pike. Gözlerimi tamamen açtığımda her şey daha çok netti. Peki ben neden buradaydım? Beni kim buraya getirdi? En son hatırladığım tek şey beyaz bir odaydı. İsmimi bile hatırlamıyordum. Sahi benim ismim neydi? Buraya nasıl geldim ben? Aklımdaki soruların cevabını koltuktan kalkarak almayı planlıyordum. Eminim beni buraya getiren kişi benim sorularıma cevap verebilirdi.All Rights Reserved