"I am pregnant." I said with all smiles while handing him the pregnancy test kit. Of course, I am happy. I am happy for the blessing that He gave to us. Though, it came very early but still, a blessing. Pero ang akala ko'y ikasisiya niya ay magiging bangungot pala para sa akin. "Buntis ka?!" Biglang sigaw niya. Nagulat ako sa naging reaksyon niya. Akala ko, magiging masaya siya. Tumango ako bilang sagot sa tanong niya. "Tangina!! Buntis ka, pagkatapos ano?! Anong ipapakain natin dyan?!" Sabi niya habang tinuturo ang aking tiyan na hindi pa halatang may laman na. "I didn't even get a stable job yet! Ayokong maghirap tayo!" Dagdag niya pa. And it's my cue. My tears started to fall. I cried in front of him. I couldn't even utter a single word. Umiiyak akong nakayuko sa harapan niya. Umaasang babawiin niya ang sinabi niya, at sasabihing joke lang ang lahat at tanggap niya ang munting anghel na nasa sinapupunan ko. Pero ibang salita ang narinig ko. "Abort the baby. I'll help you get rid of that." Kalmadong saad niya, pero ibang klaseng pighati ang naramdaman ko. "W-what?! No!" "Then let's break up." And after that, he just vanished in front of me. Bigla na lang siyang naglaho. Ni hindi niya nagawang magdalawang isip sa huling mga katagang binitiwan niya. Can't Live Without You Written by: KCEsc_
4 parts