Photographer [L.S]

* چشم هاش اقیانوس بود
،عمیق بود، اونقدری که من بتونم غرق بشم. زلال بود مثل شیشه
امواجش هرچقدر هم سهمگین به سنگ های ساحل کوبیده میشد ولی از من محافظت میکرد
... قدم هامو به سمت اقیانوس سوق دادم،شك داشتم؟! شاید
شاید چون میترسیدم
میترسیدم غرق بشم و حتی دیگه خودش هم نتونه منو نجات بده
ولی الان
الان دیگه خیلی دیر شده...