Bir mutluluk oyunu oynuyorum Bazen kahkalarımla renk katıyorum gülüşlerime Bazen zoraki tebessümlerle ört pas ediyorum içimdeki çaresizliği.. Bir mutluluk oyunu oynuyorum.. Sanki gerçekmiş gibi.. Kimseye açmıyorum yaralarımı.. Göstermiyorum sırlarımı.. Sanki en mutlu benmişim gibi yapıyorum.. En mutsuz benken.. Bir yaratık çıkıyor karşıma.. Cebelleşiyorum günlerce gecelerce Günler ayları aylar yılları derken hayatımın parçası oluyor bu savaş.. Öldürmüyor ama yaşatmıyorda.. Yeniliyorum o yaratığa.. Mutluluk oyunu oynayacak gücü bulamıyorum kendimde.. Teslim oluyorum.. Terk ediyorum..