Ito po ay isang kwento tungkol sa isang babaeng nagngagalang Theena Jen Ocampo na siyang NBSB, oo, No Boyfriend Since Birth. An 18 year old 2nd year college Fine Arts Major and a Filipino who grew up in the US with her father pero bumalik din sa Pilipinas para samahan naman ang kanyang Mama at dito na nga maninirahan. She is this optimistic girl, ini-enjoy lang niya ang kanyang buhay and she don't want to ivolve herself into relationships daw muna kasi marami naman daw lalaki sa mundo, that's her perception in life and that's what she believes in and she is this typical type of girl who want's a relationship for keeps, yes, gusto niya na kung may lalaki na siyang mamahalin ay gusto niya na pang-forever na talaga ito, kung baga, the "first and the last". Until makikilala niya itong isang lalaki na nagpaiyak ng isang babae from his past due to complications and for lose of love over the woman. And then, that certain moment came na malalaman niyang ang lalaking ito pala ang siyang nagpaiyak ng kanyang kaibigan, at first, kinamumuhian niya ang lalaking ito hanggang sa dumating ang pagkakataon na naging ok na nga itong kaibigan niya at ang lalaki dahil din naman sa tulong niya, ng isa pa niyang kaibigan at ng mga kabarkada ng lalaki and the latter also found out na ang lalaking ito pala ay si Khen Lizardo na siyang 19 years old na at isang 3rd year college Management Major. Si Khen pala ay yung taong humingi ng tawad sa kanyang taong nasaktan noon at naniniwala na makakatagpo din ng isang babaeng makakapiling niya sa panghabangbuhay. One day, they will also figure out na nag-aaral pala sila sa parehong University sa Marikina.
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.