Bana baktın gözlerinle ıssız ufka dek Anılardan yıkanmış gözlerinle Bana baktın saf unutuş olan gözlerinle Bana baktın üzerinden belleğin Başıboş nakaratlar üzerinden Solmuş güller üzerinden Aldanmış mutluluklar üzerinden Yürürlükten kalkmış günler üzerinden Mavi unutuş olan gözlerinle baktın bana Bir şeycikler anımsamıyorsun olan bitenden Sevgilim Anımsamıyorsun insanları görünümleri Gittin kendi kendinden duman dalgaları gibi.. Can alsada azrailin bir melek olduğu gerçeğini kimse değiştiremez.O tanrıya boyun eğmek zorundadır.Şeytanın yaptığı kötülükler gibi görülsede azrailin yaptığı iş o korkar cezalandırılmaktan bu yüzden de vazgeçer sevdalanmaktan.Ya da tam tersi mi olur? Azrailin yeryüzündeki gölgesi olan kara kanatlı bir adamla can vermemek için savaşan kirli bir ruhun savaşı çok daha tehlikeli bir hale gelecek çünkü ikisi en büyük günahlardan birini işleyecek.Siyahla beyaz hiç ayrılmayacak gibi birbirine karışacak ama birbirine üstünlük kuramayacak.İkisi benliğini kaybederken gri bir renkte tekrar doğacaklar .Aşkta..Sevgide ..Nefrette.. hangisini seçerseniz onda..