Lahat naman ng nagmamahal ay iisa lang ang bagay na kinakatakutan... at iyon ay ang "HIWALAYAN". Sa sobrang pagmamahal, hindi na natin kayang isipin ang hinaharap nang wala sila sa ating tabi. Paano tayo mabubuhay kung wala sila? Hindi natin kayang isipin ang darating na mga araw kung wala sila. We made them our world, and let them conquer our whole being, at ano? Wala nang natira. We forgot to live the life, our parents has given to us. Gaano ba kalakas ang kapangyarihan ng pagmamahal? How can we love somebody more than we love the people who brought us into this World? Nakalimutan nating umapak sa realidad, dahil masyado nilang inangat ang ating pangarap na parang alitaptap na sumasayaw sa ating harap, dahilan kung bakit tayo nagsusumikap para masiguradong sila ang hinaharap, kahit ilang ulit nang bumigat ang talukap, maalala lang ang kanilang yakap, para na tayong nasa ulap.
1 part