Dizimdeki yaranın kabuğuyla oynarken düşündüm. Ailem neden beni hiç sevmedi? Diğer tüm arkadaşlarım aileleriyle beraber güzel zamanlar geçirirken, neden ben hep dayak yedim? Ne günah işledim de böyle bir ailenin çocuğu oldum Ben? Adım Derin. 17 yaşında, neredeyse her gün ailesinden dayak yiyen, dışlanan ve itip kakılan bir kızım. Kendimde en güzel bulduğum özelliğim saçlarım, gözlerim ya da fiziğim değil. Güçlülüğüm. Evet, bütün bu yaşadıklarıma rağmen hala ayaktayım. Bir gün kurtulacağım. Kaçıp başka bir şehirde düzenimi kuracağım. Kendimi bununla avutuyorum.