Asla , asla denmemesini öğrenememiş ;
başını o bela benim bu bela senin diyerekekten
bütün boklukların içine sokmadan gününü
bitiremeyen ve annesinden hergün fırça yemeden
kendine gelemeyen ve bir türlü kendiyle barışık olamayan kızımız İmren.
Bakalım bizim bu vücutları küçük ama kalpleri büsbüyük olan çılgınlara katılacak mısınız?
*Benden söylemesi çok şey kaçırmadan bir bakın derim *
■□●□■□
" Nerde çokluk orda bokluk diye söylememişler boşuna amınakoyım şu halimize bak sanki onlar köpek biz kediyiz kovalamaca oynuyoruz!"
" La gevşek misin olum biz mi dedik sana gel peşimize takıl diye sen geldin bize kene gibi yapıştın."dedi Edis , Gökhan'a yürürken.
Zaten başımızda bir dert varken onların kavgasını hiç çekemezdım bir de.
" Hey,tamam bi susun artık! Daha önemli bir problemimiz var bilmem anlatabiliyor muyum?" dedim.
"Ayğğh ! Yeter artık burda pireler, böcekler, her şey vardır gidelim artık " diyerekten bildiğiniz çığlık atmaya başladı. Bu esnada neredeyse herkes "İrmen"diye sesleniyodu da takmayıp ben bağırmaya başladım :
"Yav kızım sen niye bir tarafına bişey batmış gibi çığlık atıyosun. Sizi bana sayıyla mı veriyolar. Ben gidiyorum. Ne haliniz varsa görün o caniler sizi yakalasında aynı fantezileri size uygulasın inşallah "
Hışımla pislikten çöplük haline dönmüş inşaat binasından çıkmak için yanıma döndüğüm de gördüğüm manzarayla şok oldum.
"O İrmen hanım nereye daha karpuz kesecektik !" demesiyle seslice yutkunmam bir oldu.
Motorsikletteki çocuk du o.
Benim tabirimle MOTORCİKLET...
•○●●○•
Selam çukulatalarım değişik bir romanla karşı karşıyasınız. Kemerlerinizi takın ve uçuşa hazır olun.
Motorciklet ilk bölümüyle sizlerle...
Hepinize iyi okumalar !!!
●Bütün hakları İmren'in ciklet kutusunda saklıdır.
-xhopefulsx