Cam Kırıkları(YAKINDA)
  • Reads 37
  • Votes 5
  • Parts 2
  • Reads 37
  • Votes 5
  • Parts 2
Ongoing, First published Apr 01, 2018
Bir kadın düşünün sevdiğini kalbini düğününe bir hafta kala kaybetmiş. Kalbimin ölüsünü, mezarını bile çok görmüşler. Ölmüş kadın o zaman. Kalbini gömmüş. Yaşayan bir ölüye dönmüş: Rima.
Ölümü bekleyen bir adam düşünün. Ölümü tek başına göğüsleyen. Herkesten saklayan. Yaşamayı deli gibi isterken ölümü bekleyen: Zoral.
Ölmek üzereyken aşkı bulan Zoral ölüden farksız olan Rima'ya yaşaması için bir sebep ararken büyük bir sırrın tozlu sayfalar arasından çıkmasına neden oldu. Gün geldi devran döndü. Büyük bir yalan çığ gibi büyüdü ve şimdi herkesi yakacak.
(CC) Attrib. NonComm. NoDerivs
Sign up to add Cam Kırıkları(YAKINDA) to your library and receive updates
or
#211tuna
Content Guidelines
You may also like
^^ BERZAH ^^ (DÜŞ SERİSİ 1) by pervane0130
73 parts Complete
Erkek egemenliğinin hakim olduğu topraklarda , bir yaşam uğruna feda edilen, hayallerine ve umutlarına zalimce balta vurulan gencecik, masum bir kızın hikayesi.. & Ait olduğu topraklardan acımasızca söküldüğünde küçücük bir tomurcuktu. Susuz bırakılmış ve günden güne solmaya yüz tutmuştu narin yaprakları. Gece, üzerini örten bir kefendi. Gün ışığı ise acımasız bir zebani... Acılarının günün birinde ona baharı getireceğini bilmeden hoyratça harcıyordu gözyaşlarını. Her gün ve her gece... Aldığı her soluk nefret kokuyordu. Öfke ve hayal kırıklığı kol geziyordu damarlarında. Bu topraklarda daha niceleri solup gitmişti onun gibi biliyordu. Birileri nefes almaya devam edebilsin diye kaç masum göz göre göre nefessiz bırakılmıştı. İlk değildi. Son da olmayacaktı. Bu toprakların yazgısı böyleydi. Umudu ve inancı günden güne törpüleniyordu. O ele avuca sığmaz haşarı kalbinin, her gün biraz daha karanlığa gömüldüğünü hissediyordu. Öylesine umutsuzdu ki; içine hapsolduğu karanlığı kabullenmeye ve kendini kaderin ellerine bırakmaya hazırdı. İçi, fırtınalı bir sonbahar gibiydi. Solgun, hırçın, dağınık ve soğuk... Mucizelere inanmazdı. Ancak doğmasını istemediği bir günün sabahında mucizesi onu buldu. O gün zifiri karanlığına minicik bir ışık huzmesi ilişti. Öylesine muhtaçtı ki; öyle yalnız ve yaralı... Hiç düşünmeden gördüğü o ufacık, cılız ışığın gölgesine sığındı. O ışığın uğrunda sürüklendi, parçalara bölündü, tükendi. Ama yine de pes etmedi. Yaradan'ın ona armağan ettiği umuda sıkıca tutundu. Yorgun ruhu umut vadeden o küçücük ışığın ruhuna koca bir ilmek attı ve onu kalbinin en derinine ilikledi. O andan sonra umut dolu yanı karamsar yanına el salladı. Ve güneş, tüm sıcaklığı ile soğuk yalnızlığının üzerine doğup, karanlığını ışığa boğdu.
You may also like
Slide 1 of 10
Takıntı cover
^^ BERZAH ^^ (DÜŞ SERİSİ 1) cover
Delibal cover
Yaren'im cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
GÜNAHA DAVET ( +24 ) cover
Komutan mı? /Yarı Texting  cover
orenda +21 cover
Çilem cover
BANA KENDİMİ VER cover

Takıntı

47 parts Ongoing

"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle "Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a ldı "Veremem....." "Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....