Durmadan koştum, koştum sadece koştum.. İçimde ki bu sıkıntı beni parçalıyordu. Kalbimi söküp atmak istedim olmadı. Canıma kıymak istediğim ama ailem, ailem benim her şeyim hem bunu onlara nasıl yaparım nasıl kıyabilirim ki onların canı olan canıma. Tek yapabildiğim şeyi yaptım koştum, sessizliğe içimdeki yangını haykırarak, feryadımı kusarak koştum ta ki ona toslayana kadar. İşte her şey o anda başladı. Onda hayat buldu..