Ve yavaşça fısıldadım "Hayat ne kadar da garip değil mi kardeşim? Hiç beklemediğim bir anda basitçe kaybettim seni, çok zor bir şekilde ise geri kazandım. Hiç adil değil bu." kırılgan ve özlemli bir şekilde tebessüm ettim. O ise üzüntülü, özlemli ve sevgi dolu bir şekilde baktı bana, sonra sımsıkı sarıldı "Kardeşim." diyerek fısıldadı. O kadar sıkı sarılıyorduk ki birbirimize sanki yılların hıncını çıkarıyorduk bu sımsıcak sarılmayla. Ona daha sıkı sarıldım ve kulağına fısıldadım "Bu sefer kimse seni benden alamayacak, bizi ayıramayacak buna izin vermeyeceğim!"