Brave

'Ik drink het laatste beetje wijn uit m’n glas, als ik in m’n ooghoeken een grote groep zie opstaan. Ik weet niet waarom, maar ik kijk hun kant op en verslik me in m’n wijn. Tessa schiet in de lach en schudt haar hoofd. ‘’Wat nou weer?’’ Vraagt ze, nog altijd lachend. ‘’Volgens mij is dat Giovanni.’’ Zeg ik, als ik eindelijk uitgehoest ben. Ze kijkt gelijk om zich heen. ‘’Waar? Hij is held.’’ Zegt ze, waardoor ik weer moet lachen en waardoor ik ook weer moet hoesten. Dan ziet ze de groep en ze krijgt een grijns op haar gezicht. ‘’Niet alleen Gio…’’ Zegt ze dan. Ik kijk weer naar de groep, die nu richting de uitgang loopt. ‘’He? Wie zag je nog meer dan? Ik herken helemaal nie-…’’ Maar verder dan dat kom ik niet, want dan zie ik hem. Die blauwige ogen, die lippen, dat haar, dat loopje….. Samuel Leijten. Alles in het restaurant vervaagd en het lijkt wel of hij in slow motion naar de deur loopt. De manier waarop hij loopt geeft me kippenvel over m’n hele lichaam. Ik weet dat ik staar, ik weet dat iedereen het kan zien maar het interesseert me niet. Ik kijk hem na tot hij de deur door is en slaak dan een zucht uit. Man, wat is die gozer knap........'

^^ Dit stukje komt uit de fanfic en je leest het vanuit Marit haar point of vieuw.

I hope you like it xoxo