ne kadar da mutluydum ta ki 15 yaşıma dek tam 15yaşındayken benim de masalım burada sona erdi....tek hedefim bir katilin peşinden annem ve babamın katilinin peşinden koşmak oldu..hep dedim kendi kendime aşık olmicam sevmicem sevememki ben ama o karşıma çıktı nasıl olabilir dedim olamaz bu zamana dek sevmeyen sevmeyi bilmeyen defne sevemez aşık olamaz tüm kurallarımı yıktı iki insan tek bir kader bu kadar benzerlik fazla değil mi?gözlerinin içinde gördüm kendimi siyahın en derinlerinde...rüyamıydı yoksa bunların hepsi ama değildi...Sonra 1...2...3 dedi dudaklarımda hissettim dudaklarını ,bunlar ne tesadüftü ne de rüya...kader birbirimize bağladı bizi hiç bu kadar etkilemedi kimse beni....