Karanlığın Içindeki Huzur MAİL

...sesizlik oldu...uzun bir sesizlik ama aslında ne kız sessizdi ne de genç sadece dillerinin ucuna gelenleri söylüyemiyorlardı. kız korkusundan susuyordu gençte gururundan ne kız korkmaktan vazgeçiyordu ne de genç gururundan taviz veriyordu son kez baktılar birbirinin gözlerinin içine kız son kez kayboldu gencin KARANLIK MAVİ GÖZLERİNDE genç son kez huzur buldu ORMAN GİBİ YEŞİL GÖZLERDE
ve o sırada genç arkasını döndü kızın gözünden bir damla yaş düştü ve peşi sıra onlarcası geldi hıçkırıkların arasında "gitme" dedi kız ona ölümden başka hiçbişey getirmeyecek olan gence -Azrailine- yineledi sözünü belki duymamıştır diye. Ama genç dönmedi arkasına eğer dönseydi gidemezdi. Eğer dönseydi vazgeçemezdi. Ve eğer şimdi gitmese kendi çekecekti yeşil gözlü -Meleğini- karanlığına ve o buna dayanamazdı... ne Meleği yaşayabilirdi o karanlıkta ne de o dayanabilirdi Meleğini karanlıkta görmeye...

MAVİNİN GURURU
YEŞİLİN KORKUSUYLA

BİR YEŞİL ANCAK
BU KADAR HUZUR
VERİR

BİR MAVİ ANCAK
BU KADAR KARANLIK
BAKABİLİR