" Sevgisizlik mi? Siz sevgisizliği görmemişsiniz Pamir bey. Bugüne kadar etrafınızdaki bütün insanları uzaklaştırdınız. Hep nefretle baktınız. Peki neden? Sırf birisinden ağır bir darbe yediniz diye. Ama şunu unutmayın ne aşkın nede sevginin önünde bir engel olabilir." Bütün bunları söyledikten sonra kapıyı hırsla çarpıp odadan çıktım. Öyle bir sinirle ilerliyordum ki önüme çikan bütün insanlara çarpıyordum. Ama umurumda değilde. Çünkü ben hata yaptım. Bir ayıya aşık oldum. Çıkış kapısına gelmiştim artık. Öyle sinirliydimki hiç birşeyi görmüyordum. Dışardaki yağmur şiddetini artırmıştı artık ama hiç bişey umurumda değildi. Yolun karşısına geçmek için harekete geçtim. Bir an için ismimi duydum sandım. "Hira dikkat et!!!!!" sonrasında ise bir korna sesi, ağır bir darbe ve bedenim zeminle buluştu. Herkes etrafıma toplandı. Gözlerimi karanlığa yummadan önce duyduğum son şey: "Bu salağı üzme. Kapatma o çimen gözlerini. Karartma dünyamı."