BEN VAMPİRİM!

Taksiden inip koşmaya başladım. İçimde inanılmaz bir öfke vardı. Kapıyı yumrukluyor, bağırıyordum. Sonunda kapı açıldı. Stefan karşımdaydı. Göğsüne vurmaya çalışsam da pek etki etmiyordu. İşaret parmağımı ona doğru sallayarak bağırmaya başladım.
"NESİN SEN? NESİN SEN?"
Başta ne diyeceğini bilemiyordu. Ama derin bir nefes verip konuştu.
"BEN VAMPİRİM!"