Hayat bazen, insanlara hiç yaşamak istemeyeceği şeyler yaşatır. Ama buna katlanmak gerekir.
***
Tanrı'm neden herşey benim üzerime geliyordu? Böyle olmak benim suçum muydu? Ben isteyerek mi kötü olmuştum? Ben sadece mecbur kalmıştım. Milyonlarca insanı değil, bir karıncayı bile öldürmezdim ben. Aşk ne diye sormama zaman kalmadan bir aşk piramidinin içine düşüvermiştim. İnsanlardan başka yaratıkların değil olduğunu, yaşadıklarını bile bilmezken, benim onardan biri olmam kaç puan?
***
*Uyarı*
Hikaye +18 unsurlar içermektedir, rahatsız olacaklar lütfen okumasın.
Bacaklarımdan akan kanları umursamadan bir umut koşmaya başladım.Fakat tekrar beni arkamdan itmesiyle yeri boylamıştım.Yüzüme giren karla kaplı çamurlardan birşey göremiyordum.
Direnmeyi bırakmış ve haykırarak ağlamaya başlamıştım.İki canavar benim yenilgimi görünce zaferle yakınlaşmışlardı.
Gözlerimi kapatarak ölmeyi beklerken gelen acı inleme sesleriyle hemen ağlamaktan yanan gözlerimi araladım.
Karşımda gördüğüm şey ise kalbimin teklemesini sağlamıştı.Karşımda duran boy devasa büyüklükteki kurta gözlerim takılı kaldı.
Bu gerçek miydi?