sessiz

Kapıları sürgülü bir gerçekti. Kimse görmüyordu. Duvar siyahtı,kapı siyahtı. Kimse görmüyordu onun gördüğünü. Gözlerinin önündeki şeyi görememişlerdi.

"O burada" dedi dean ve elindeki meşaleyi etrafa salladı.

Rahip beveryn'se yıkılmış bir şekilde elindeki dua kitabını okuyordu. Ona döndüm. Korktuğu belliydi. Benimse bu kadar sakin olmam beni ürkütüyordu. O gördüğümüz şey,bir insan değildi.

O...korkuydu,o ölümdü,şeytandı.