Açelya bir an aklindan geçen seyleri düşünmemek için içi içini yiyor ayni zamanda Uraz'ın karşısinda duygularina yenik düşüp içinden geçenlere hakim olamıyordu: "Kalbim acıyor, her dediğin kelimelerden Sürekli, yıkıma sürükleyecek değisen duygularından Vücuduma saplanmış bir ok gibi Yalpalanıyor bedenim O senin beni hiç anlamıyor olmandan" Açelya'nin içine kapalıydi bu sözler. Uraz kendisine sanki bir şeyler demek istercesine bakan kızı anlamaz bakışları ile süzerken, oysa kızın gözlerinde sadece acıyla kıvranan masumane bakışları vardı.Uraz, duygu yetisini uzun zaman önce kaybeden, ufacık bir şeye bile çabucak sinirlenebilen birisi olduğu için Açelya 'yı anlaması oldukça güçtü.