Yıldızlar Kadar Uzak

"Yıldızları seviyorum. Çünkü onları görebildiğim zaman çektiğim mutsuzluklar kaybolur. Çünkü gökyüzü benim resim defterim gibidir. Yıldızları istediğim renklere boyar, şekil veririm. Çünkü gerçek dünyada bir yıldızla konuşamazsın. Çünkü gerçek dünya bencil insanlarla dolu. Ve onları boyamaya ihtiyaç duyarsın. Ama yıldızlar öyle mi? Onlar hep masumlar ve aklanıp paklanmaya ihtiyaçları yoktur. Anlıyor musun?" Dedi Zien. Artık anlamıştı. Önemli olan neyi nasıl hayal ettiği değildi artık. Hiçbir acı kendisine yalan söylenilmesi kadar acıtmamıştı canını. " Anlamana sevindim" diyerek başını salladı genç adam. Artık Zien yalnız değildi...