Sessiz Kal
  • Reads 82
  • Votes 2
  • Parts 3
  • Reads 82
  • Votes 2
  • Parts 3
Ongoing, First published Apr 07, 2014
Koltuğa çıkarak kollarımı bir kuşun kanatları gibi açtım.Kalbim ağzımda gibi atıyordu.İleri geri sallayıp kendimi koltuktan bırakırken babama bağırdım.

"Baba ben uçabiliyorum."

 koltuktan yere çok geçmeden çakılınca güldüm.

"Ya mesafe azdı baba pencere de daha iyi oluyor." diyerek pencereye doğru ilerledim

.Babam pencereye hızla koşup "Sana ne oluyor böyle kalbim?"

 babamdan akan gözyaşına bakınca içim burkuldu.

"Baba uçtuğuma inanmıyor musun?" dudaklarımı büzüp en üzgün olduğum role büründüm.Babam bana hızla yaklaşarak saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.

"İnanıyorum kalbim.Ama bunu deneme tamam mı?Eğer sen uçarsan ben ne yaparım?" başımı olumlu anlamda salladım.

"Yemin ederim baba ben uçabiliyorum."

***
Bir şizofreni hikayesi.
All Rights Reserved
Sign up to add Sessiz Kal to your library and receive updates
or
#7psikolji
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
AKÇA (DÜZENLENMEKTE) cover
FRANSIZ GÜZELİ  cover
Bir Ship Meselesi • Yarı Texting cover
DÖRT ÇEYREK cover
SARMAŞIK +18 cover
maskeli Meftune +18 cover
𝗡𝗲𝗿𝗱𝗲𝘀𝗶𝗻 𝗞𝗮𝘆𝗹𝗮? - (Gerçek Ailem) cover
Ablamın Üvey Oğlu  cover
Kahraman Babam  cover
Delmar +18 cover

AKÇA (DÜZENLENMEKTE)

29 parts Ongoing

"Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için zor tutum kendimi. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."