Çiçeklere Bulanmışçasına

Psikoloğumdan çıktıktan sonra terapime, sahili karşısına, çiçekleri de etrafına alan o banka oturup denizi seyrederek ya da gözlerimi kapatıp dalgaların ahenkle dans ederken çıkardığı sesleri dinleyerek devam ederdim.

O gün yanıma bir adam geldi ve hep orada, o bankta kaldı.
Telefonunu bilmiyordum.
Evini bilmiyordum.
Soyadını bile bilmiyordum ama her salı ve cuma, aynı saatte, o bankta olduğunu biliyordum.
Zaten hakkında bildiğim tek şey de buydu.

O bank, benim tek kişilik gezegenimdi.
Ve o günden sonra, o gezegen iki kişilik olmuştu. Sadece ikimizin olduğu bir gezegen...