FREZYA

Bendim,içindeki boşluğu doldurmak icin ruhunu asan.Bendim onyedisinde olup yedisinde asılan.Ben ham meyveyim,matem tepsisinde sunulan.Ben mavi balonum siyahlara dokunan.Ben kör cığlığım,yönü gecmiste kaybolan.Ben mavi kelebegim,bir günlük ömrünün makûs talihine kadeh kaldıran. Ve bendim...Umudu ölüm meleğinin kanatlarında arayan...

Ani bir kazayla ailesini kaybeden ve daha ne oldugunu bilmeden kendini yeni bir hayatın içinde bulan Hera,şans eseri öğrendiği bir gercekle geleceğinin gecmisinden neler aldığından habersizdi.
Habersiz ve fazlasıyla acemi.