Obroń mnie
  • Reads 280,487
  • Votes 18,461
  • Parts 40
  • Reads 280,487
  • Votes 18,461
  • Parts 40
Complete, First published Apr 24, 2018
Druga część opowiadania pt. "Uratuj mnie".

Mallory Stadfort została postawiona pod ścianą, zyskuje wsparcie u kompletnie obcego człowieka i stara się poukładać na nowo swoje życie, co nie okazuje się być takie łatwe.

Mężczyzna, który ją zawiódł ponownie powróci do jej życia, lecz nie tylko on będzie próbował wywrócić je do góry nogami. 

Na jej drodze staje tajemnicza kobieta ostrzegając przed niebezpieczeństwem, jakie grozi rodzinie Mallory. Starożytna przepowiednia zacieśnia swoje macki wokół młodej kobiety.

Jak Stadfort zareaguje, gdy dowie się szokującej prawdy o najbliższych?

Czy strach okaże się potężniejszy od miłości?
All Rights Reserved
Sign up to add Obroń mnie to your library and receive updates
or
#98wilkołaki
Content Guidelines
You may also like
Wampir i wilkołak by Smocza01
35 parts Complete
Carmen znalazła się na polanie w niewłaściwym czasie - a przynajmniej tak myślała. Młoda wampirzyca nie zdawała sobie jednak sprawy, że ten niewłaściwy czas popcha ją wprost w ramiona przeznaczenia, a konkretnie Alfy Richarda - jej przeznaczonego. Wampiry i wilkołaki od lat są największymi wrogami, ale oni nie mają zamiaru rezygnować ze swojej miłości. W końcu to przeznaczenie ich połączyło, więc obydwoje nie mają tu za dużo do gadania. Fragment: "- Nie będę powtarzał, do cholery. Jeżeli tego nie zrobisz, bez wahania cię zabiję - warknął w moją stronę. Jak prawdziwy wilk. A na mojej skórze pojawiły się dreszcze. Czy mi się to właśnie spodobało? Zawsze uważałam się za osobę silną, o silnym charakterze i trudną do zmanipulowania. Teraz jednak moje wcześniejsze przemyślenia zostały solidnie zachwiane, a to dlatego, że jego władczy głos działał także na mnie. Kolejny raz poczułam się jak w tym głupim śnie - moje ciało mnie zdradzało, dlatego nieśmiało podniosłam głowę i zaczęłam sunąć wzrokiem po jego sylwetce aż nie dotarłam do brązowych, błyszczących oczu, w których widziałam swoje odbicie, a to było zdecydowanie ładniejsze niż odbicie w lustrze! Były przepiękne. Takich oczu nie da się zapomnieć, będą mi się śniły po nocach! Zawiał silny wiatr, zagwizdało mi w uszach. Ten cholerny zdrajca najpierw odgarnął moje włosy z twarzy, a następnie ściągnął całą perukę. Cholera jasna! Teraz wszyscy mieli widok na moje fioletowe włosy. Nie wiem, dlaczego, ale jeszcze raz spojrzałam na Alfę. Oboje patrzyliśmy sobie w oczy. Nagle ogarnął mnie dziwny spokój. Jego tęczówki z brązowych, zmieniły kolor na krwiście czerwony. Dwa wilkołaki puściły mnie, a z ust Richarda wydobyło się tylko jedno słowo: - Moja! Cholera, a co z moimi soczewkami!?"
My Dedicated by malinka519
55 parts Complete
Aria- Bardzo uczuciowa, kochająca lasy, wrażliwa dziewczyna, która została narodzona w tysięczną pełnie księżyca, przez co posiada dar... Potrafi otóż zapanować nad dzikimi wilkami. Traktują one ja jak Alfę i są gotowe by zabić każdego kto ją zlekceważy. Nie wyjawiła jeszcze nikomu swojej tajemnicy, nawet adopcyjnym rodzicom. Dziewczyna, której rodzice zginęli w wypadku samochodowym, przez co została zaadoptowana przez państwo With. Kocha sztukę i wilki. Nigdy nie była w nikim zakochana, zawsze czuła, że kiedyś spotka tego, który zawładnie jej sercem. A co jeśli spotka go w tak błahym miejscu? Xavier- Alfa największej watahy na świecie. Bardzo zaborczy i nieugięty, nigdy się nie poddaje i nienawidzi kiedy ktoś rusza jego rzeczy. Jednak dla swojej Mate podtrawi być bardzo troskliwym i wyrozumiałym opiekunem. Szuka swojej Mate w każdym miesicie, ale nie wiecie nawet jakie będzie jego zdziwienie kiedy odnajdzie ją w czasie spotkania z zagrażającymi jego stadu wygnańcami. Dwie osoby, dwa serca, jedno bicie. Co uczyni Xavier odnalazłszy swoją Mate? Jak zareaguje Aria na to, że wilkołaki istnieją? Czy wygnańcy zagrożą rodzinie Arii? A może Aria będzie musiała chronić swoją rodzinie przy pomocy swojego daru? Jak zareagują bliscy Arii kiedy dowędzą się o jej darze? Tego wszystkiego dowiedzie sie czytają tą oto opowieść! Najwyższe notowania 1 miejsce o wilkołakach dnia 01.07.16r! ♥♥♥ 2 miejsce o wilkołakach dnia 28.06.16r ♥ 4 miejsce o wilkołakach dnia 23.06.16r
Nauczyciel i licealistka by Smocza01
35 parts Complete
Kornelia - zwykła dziewczyna chodząca do trzeciej klasy liceum, dobrze się ucząc, potrafi zachować zimną krew. Carlos - nauczyciel chemii, Alfa, przyszły wódz watahy Wilków Europy. Kornelia jest zwykłą, dobrze się uczącą licealistką. Przeprowadza się do nowego miasta, gdzie w szkole poznaje Carlosa - nauczyciela chemii. Od pierwszego wejrzenia coś zaczyna do niego czuć, ale ona słucha rozumu, a nie serca, więc nie dopuszcza do siebie myśli „nauczyciel i licealistka", jednak wkoło niej zaczynają dziać się dziwne rzeczy i tylko Carlos jest w stanie ją obronić i wszystko jej wytłumaczyć. "- Daj mi swój numer telefonu - rzucił prosto z mostu, a ja miałam ochotę go walnąć. - Co takiego? - otworzyłam szeroko oczy, a on wzruszył ramionami. - Chcę twój numer telefonu. - Dlaczego? - Bo ja dałem ci swój. - Ale ja nie chciałam. - Trudno. Daj mi go. - Nie. - Dlaczego? - Bo pana nie znam - cofnęłam się o krok. On coś knuł, czułam to całą sobą. - To mnie poznasz. - Nie dam panu mojego numeru telefonu - odpowiedziałam stanowczo. - Jeżeli mi go nie dasz, to cię pocałuję - zagroził, a ja się zaśmiałam. Nie pocałuje przecież uczennicy! - Blefuje pan. - A chcesz się założyć? - uśmiechnął się uwodzicielko, a mi zrobiło się sucho w ustach." Kornelia z pozoru jest zwykłą licealistką, ale czy na pewno taką zwykłą? Wizje, przeszłość i przyszłość - to jeden z najpotężniejszych darów. 3 część powieści o wilkołakach Wooder (1. Wampir i wilkołak 2. Wojownik Alfa).
You may also like
Slide 1 of 10
Miłość według wilka ✓ cover
Biała wilczyca i Czarny wilk cover
Wampir i wilkołak cover
My Dedicated cover
Wilcza krew cover
W pogoni za szczęściem cover
The Pain Riders MC #3- Knife cover
Nauczyciel i licealistka cover
Ślepak | ZAKOŃCZONE cover
Moja kruszyna ( W trakcie Korekty) cover

Miłość według wilka ✓

35 parts Complete

- Chyba już - powiedział w końcu, kciukiem lekko głaszcząc moją wargę. - Boli? - Może troszkę - przyznałam schrypniętym głosem. Odchrząknęłam. - Dziękuję. Wpatrywał się w moje usta. Nie byłam w stanie zaprotestować, gdy jego twarz była coraz to bliżej mojej. A gdy nasze usta się spotkały... Przeszedł przeze mnie prąd podniecenia i pożądania, jakiego jeszcze nigdy wcześniej nie czułam. A był to prosty, delikatny pocałunek. Zaskoczyłam samą siebie. Oddając pocałunek. Jemu chyba spodobało się to, że nie jestem obojętna i przejechał ostrożnie językiem po mojej wardze, a ta w natychmiastowym tempie przestała tak bardzo boleć. - Brian - szepnęłam, kładąc dłoń na jego karku i wplatając palce w jego loki. Przedłużył pocałunek, a przez mój umysł nie przetoczyła się chociażby jedna myśl, aby zaprotestować. W końcu jednak skończył pocałunek, a ja westchnęłam błogo w jego usta. - Widzisz? - spytał z uśmiechem. Zdziwiłam się. - Co? - To dowód na to, że zakochani nie potrzebują nieustannie rozmowy - przypomniał swoją tezę.