Yokluğun, 21 Mayıs gibi.. Emperyalist sistem, günümüzün duygusuz insanları kadar çekilmez.. Yokluğun, alışılsa da en derinler de, sürekli benimle kalacak olan bir iz. Varlığın kadar yaman, Yağmursuz nisan gibi.. Çünkü varlığın, Devrim gibiydi.. akıldaki ütopya, Kafkasya' da şırıl şırıl akan nehirlerin yanında evim varmış gibi huzur dolu.. Varlığın, bendi. Benliğim idi.
Artık sana, "Gitme, gitme! Gittiğin yollardan dönülmez geri." Diyemesem de şunu bil; Yokluğun ah yol, yol olsa uzasa unutmam seni..