Gökyüzüne saplanan o hançer sanki kopup gelecek fırtınalardan haberdar ediyordu. Bilinmezliklere saplanmış canhıraş kelimeler zihnimin en büyük ölümüydü. Zihnim mezar, düşüncelerim ölümdü. Kalbim zehir, soluğum onun nefesleriydi. Alazlanmış bedenlerimiz birdi, ruhlarımız bizdi. Parçalarımızın doluluğu olan bir cehenneme yolculuktu bu, korkuların hiçe sayıldığı bir geçmişten ibaretti. Ölüm şimdi buradaydı. "Gece, ölüyordu. Gece, öldürüyordu."All Rights Reserved