Kulağıma fısıldamaya başladı
"Sevgiline geri dönmeliydin." Ona geri dönmeli miydim neden ona geri dönemiyordum
ki ben. "Dönemedim,sen döndün mü ?" demiştim.
"Dönmeme izin vermedin,ama ben sana git demiştim sen bana git demedin" dedi o kadar acayip bir tınısı vardı ki bir yandan babanın kızına kıyamayıp şakayla kızan bir yandan da düşmanıyla alay eden bir katil gibiydi.
"Gidemedim" dedim pes edercesine.
"Gitmeliydin" dedi dönüşü yokmuşçasına.
Giderek onda kayboluyordum,yok oluyordum.Aklım lal ,gerçeği gören gözlerim amâ,mantığı duymaya çalışan benliğim sağır olmuştu.