"Im sorry. I need space Veronica" nakatitig siya sa akin habang sinasabi ito. Napaka seryoso ng mukha niya. Ramdam ko yung sakit sa dibdib. Naninikip ito. "Space?. Para san?. Dahil ba ito sa kaniya?." Tanong ko dito. Na pinipigilan ang pagtulo ng luha ko. Hanggat kaya ko pa pigilan ay pipigilan ko. Napayuko na lang siya sa nasabi ko "Tatanungin ulit kita. Dahil ba sa kaniya?!! Sabihin mo! Sa tatlong buwan kang nawala. Siya ba ang kasama mo?! Mahal mo ba siya?!" Tanung ko dito. Napakalalim ng paghinga ko. Nakakuyom ng mahigpit ang aking nga kamay. "Im sorry..." sa isang salita niya lang. Alam ko na sa sorry niya lang alam ko na. Tumango tango na lang ako. Isa lang ang ibig sabihin non. At alam na niya yon. ............. 05/01/18 Cover by @atepearline Thank you ♡ ShortStory ♡