Ik ondertussen kon alleen maar mijn zus aanstaren en mijn immense verdriet die ik had. Ik zag mijn zus knikken en ik wist dat ze zich het zelfde voelde als ik, "vergeef me zus." Mijn stem was zacht en was even bang dat ze het niet hoorde, maar toen ik ze zag knikken wist ik dat ze het me vergeven had. Ik bleef mijn zus aankijken, toen ik weer de trekker hoorde wist ik dat het gedaan was met mijn zus. Ik zag bijna in slow motion de kogel in het hoofd van mijn zus boren, die meteen daarna achterover viel.
----------------------------------------------------------------------
Het moment dat mijn voeten de grond raakten zakte ik in elkaar van de pijn, viel op de grond en begon snel te kruipen naar de dichtstbijzijnde hoek van de kamer. Een stem vanuit de deur klonk. " wat doe je Demy?" De stem klonk dringend maar kalm. " nee alsjeblieft doe me niks, ik heb niks gedaan , alsjeblieft Ryder doe me niks. Ik heb mijn ouders niks verteld echt niet, echt niet Ryder ik heb niks gezegd." Ik hoorde de persoon, wie het ook was voorzichtig naar mijn toekomen. Ik hoorde een diepe zucht, mijn hoofd verward, ik spiekte door mijn wimpers heen en zag een witte broek
----------------------------------------------------------------------
ik zal niet elke keer jullie vragen om reacties en votes,, ik hou ervan dat je gewoon in 1 keer alles door kan lezen zonder de stukjes van hoe en wat.. het zal misschien in het begin een beetje schokkend zijn maar zo zal niet heel het verhaal zijn. ik hoop dat jullie er van genieten en misschien toch voten? x Carmen